Pierwsza Fabryka Lokomotyw w Polsce „Fablok” SA
w CHRZANOWIE

Zakład przemysłowy założony w 1919 roku, produkujący tabor kolejowy i maszyny. W fabryce powstało wiele typów parowozów normalno- i wąskotorowych, dla pociągów pasażerskich oraz towarowych – zarówno dla Polskich Kolei Państwowych, jak i zakładów przemysłowych. Począwszy od 1938 rozpoczęto tu produkcję spalinowych i elektrycznych zespołów trakcyjnych, a także wagonów motorowych.

Pią 31 Maj, 2019 11:19

Fabryka Naczyń Emaliowanych S.A
w OLKUSZU

Zakład powstał w roku 1907 i dynamicznie się rozwijał aż do 1914. Wybuch wojny zahamował rozwój przedsiębiorstwa, ale juz w 1915 roku wzmozone zamówienia dla armii pozwoliły ponownie uruchomić produkcję. 1 roku 1922 fabrykę przejmują w zarząd władze państwowe. W tym czasie zakład zatrudnia prawie 500 pracowników.

Pią 31 Maj, 2019 11:28

Rafineria Nafty Jasło
w JAŚLE

Firma powstała w 1888 roku jest najstarszym przedsiębiorstwem tek branży petrochemicznej na świecie. Rafineria produkowała wysokiej jakości olej napędowy.

Pią 31 Maj, 2019 11:44

Pierwsza Galicyjska Tkalnia Mechaniczna
w ANDRYCHOWIE

Fabryka wybudowana i uruchomiona w 1909 roku przez spółkę braci Czeczowiczka. W 1910 roku w fabryce pracę znalazło ok. 500 mieszkańców miasta i okolicy. Z każdym rokiem zakład coraz bardziej się rozrastał i obecnie zatrudnia ok. 1700 robotników.

Pią 31 Maj, 2019 11:54

Fabryki Drutu C. Klauke
Włocławek

Fabryka Założona w 1895 roku jako Fabryka Wyrobów Drucianych C.Klauke. Zakład zlokalizowany był w centralnej części Włocławka. Fabryka wytwarzała w tym okresie drut kolczasty i siatkę drucianą. Fabryka przeżyła rozkwit w latach 1900-1914. Poczyniono wtedy zakupy nowych maszyn do wyrobu lin stalowych co umożliwiło poszerzenie oferty zakładu o nowe produkty. Nie bez znaczenia było to również na stan zatrudnienia w fabryce które znacznie wzrosło. W czasie I wojny światowej Fabryka została całkowicie zdewastowana, lecz już w latach 1919-1920 udało się uruchomić kilka wydziałów i produkcja ruszyła. W roku 1922 zakład odbudowano przywracając stan z przed zniszczeń wojennych.

Pią 31 Maj, 2019 12:12

Cukrownia Ciechanów SA.
Ciechanów

Zakład powstał na gruntach wsi Szczurzyn w latach 1880-1882.Kompleks obejmował pięć zespolonych ze sobą budynków w których mieściły się : klarownia, mieszalnia cukrzycy, paczkownia i produktownia. W północnym krańcu kompleksu znajduje sie budynek dyrekcji i administracji. Na południe od cukrowni mieści się fabryczna osada mieszkaniowa przeznaczona dla 100 rodzin. W skład osady wchodziły 4 domy mieszkalne oraz szkoła z mieszkaniami dla nauczycieli, ochronka dla dzieci, pralnia z maglem oraz murowane piwnice i ustępy. W roku 1919 zakład przekształcono w spółkę akcyjną z kapitałem 875 000 rubli. Założycielami Spółki byli Edward Jantzen i Stanisław hr. Łubieński. W 1926 r. kapitał akcyjny Spółki wynosił 2 600 000 zł. W tym czasie produkcja cukru osiągnęła wartość 60 019 q, a plantacje miały powierzchnię 2242 ha. W 1931 r. kapitał Spółki podniesiono do 3 250 000 zł i podzielono na 26 000 akcji na okaziciela oraz 6500 akcji imiennych o wartości nominalnej 100 zł. W tym czasie zmniejszyły się zarówno produkcja (39 800 q), jak i wielkość plantacji (1241 ha). W latach 1931-1936 Spółka wypłacała niewielką, około 3-proc. dywidendę. W roku 1936 zatrudnienie w cukrowni wynosiło 870 osób.

Pią 31 Maj, 2019 12:27

Huta Szkła "Viktrum"
Wołomin

Zakład wybudowano w drugiej połowie 1905 roku przez Szlamy Kona. Otwarcie huty ściągnęło do pracy w Wołominie setki ludzi z okolicy, przybyłych tu wraz z rodzinami. W pobliżu jej powstały domy mieszkalne dla robotników, zachowane do dzisiaj przy ulicach Wileńskiej, Mickiewicza i 6 Września. Na przełomie 1913 i 1914 roku huta Wołomin stała się własnością Towarzystw Akcyjnych Liwengorskich Przedsiębiorstw Szklanych i Pokrewnych. Kapitał zakładowy huty wynosił wówczas 100 tys. rubli. Zakład był wyposażony w dwie wanny do wytopu szkła i lokomobilę o mocy 50 koni mechanicznych, zastąpioną w 1910 roku silnikiem parowym o mocy 80 KM. W hucie pracowało od 350 do 500 osób, zależnie od popytu na wyroby. Huta produkowała szkło stołowe, lampowe szlifowane, prasowane i różnokolorowe. Wartość produkcji ręcznej przed I wojną światową wynosiła 400 tys. rubli, sumę wówczas znaczącą (dla porównania: cały przemysł powiatu radzymińskiego zatrudniał w 1913 r. 878 robotników i wytwarza ł produkcję wartości 887 tys. rubli). Znaczna część produkcji huty trafiała na ogromny rynek rosyjski. To głównie dzięki niemu huta szybko się rozwinęła i osiągała duże zyski. Wybuch wojny w sierpniu 1914 szybko odbił się na życiu gospodarczym Królestwa Polskiego. Z powodu trudności komunikacyjnych i bliskości frontu ustały dostawy węgla huty. Już 1 listopada 1914 produkcję całkowicie wstrzymano. Wycofujący się Rosjanie wywieźli z huty niemal wszystkie maszyny i urządzenia. W wyniku tych działań produkcję w hucie wznowiono dopiero w listopadzie 1921 roku. W 1923 właścicielami huty zostali Zygmunta Renglewski i Judki Eszele Flanereich, właścicieli hut szkła w Rokitnie i Pińsku na Polesiu oraz w Wilnie. Huta wołomińska weszła w skład Zakładów Przemysłowych Vitrum, przyjęła też nazwę Vitrum. Nowi właściciele zamknęli najpierw zakład, by przeprowadzić w nim generalny remont. Innym powodem wstrzymania produkcji było zaspokojenie popytu na wyroby szklarskie na rynku krajowym i spadek rentowności hut. Na początku 1924 roku huta wznowiła produkcję. Zatrudniała wówczas 218 osób, w tym sporo kobiet i uczniów. W roku 1928 huta zwiększyła zatrudnienie do 500 pracowników i stała się prawdziwym potentatem na miejscowym rynku pracy, eksportowała swe wyroby nawet do Turcji.

Pią 31 Maj, 2019 12:46

Huta Ostrowiec
Ostrowiec Świętokrzyski

Pierwszy zakład, który dał początek Hucie Ostrowiec powstał w latach 1837-1839 na prawym brzegu rzeki Kamiennej. Huta oraz osada przemysłowa, która rozwinęła się wokół niej nazywana była Klimkiewiczów, od nazwiska budowniczego Antoniego Klimkiewicza. Budowę fabryki sfinansował hrabia Henryk Łubieński. Kolejnym właścicielem huty był Zygmunt Wielopolski, który wydzielił zakład ze swoich dóbr i założył Spółkę Akcyjną Wielkich Pieców i Zakładów Ostrowieckich. Na przełomie XIX i XX wieku huta była drugim co do wielkości zakładem tego typu w Królestwie Polskim. W czasie I wojny światowej zakład został w znacznym stopniu zniszczony. W roku 1921 hutę rozbudowano, powstał wydział stalowni, walcowni, kuźni oraz zakład obróbki mechanicznej. W Hucie Ostrowiec były produkowane wagony kolejowe, rury lane ośrodkowo, części do parowozów, samochodów, czołgów, armat oraz konstrukcje stalowe.

Nie 02 Cze, 2019 13:58

Huta „Ludwików” w Kielcach

W 1914 roku Towarzystwo Akcyjne Suchedniowskiej Fabryki Odlewów z Suchedniowa zakupiło w Kielcach grunt pod budowę nowego zakładu odlewniczego, który otrzymał nazwę Huta „Ludwików”. Zakład uruchomiono dopiero pod koniec 1919 roku, ale dość szybko się on rozwijał. Do 1922 utworzono odlewnię, stalownię, emaliernię, warsztat mechaniczny i kuźnię. Produkowano początkowo garnki, piecyki żeliwne, odlewy i odkuwki, a od 1922 maszyny rolnicze. W 1926 roku zakład zatrudniał 748 osób. W 1938 uruchomiono produkcję motocykli SHL 98, z importowanym silnikiem The Villiers Engineering Co. Huta "Ludwików" zajmowała się także wytwarzaniem elementów wyposażenia wojskowego np. szable, hełmy, kuchnie polowe.

Nie 02 Cze, 2019 14:22

Fabryki Odlewów Żelaznych i Emalierni „Słowianin”

W roku 1889 budowę swojej fabryki w Końskich przy obecnej 1 Maja, rozpoczął Mojżesz Hochberg. W dziesięć lat później odlewnia przyjęła nazwę Fabryka Odlewów Żelaznych i Emaliernia "Słowianin". Produkowano tu płyty kuchenne, ruszty, drzwiczki do pieców, odlewy budowlane, kraty balkonowe itp., zatrudniając początkowo 200 robotników. Wysokiej jakości wyroby cieszyły się dużym uznaniem, o czym świadczą zdobyte złote i srebrne medale przyznane w 1907 i 1908 roku. W 1908 roku zakład został przeniesiony na miejsce gdzie znajduje się obecnie, teren poprzedniego zakładu w międzyczasie został uporządkowany, a stare pomieszczenia rozebrano. Przed wybuchem wojny (1914-1918) była to największa fabryka w Końskich, zatrudniająca ok 500 pracowników. Główny napęd urządzeń stanowiły maszyny parowe o łącznej mocy 125 KM. W okresie pierwszej wojny światowej zakład był nieczynny. Ponownie został uruchomiony dopiero po zakończeniu działań wojennych z końcem 1918 roku. Głównymi produktami fabryki były wówczas rury i naczynia kuchenne.

Nie 02 Cze, 2019 14:34

Fabryka Płytek Ceramicznych „Marywil”
Radom

Fabrykę wybudowano w latach 1897-1898. Firma specjalizowała się w produkcji posadzek i dachówek cementowych, prasowanych, różnokolorowych, posadzek terakotowych, cegiełek do wykładania ścian (licówek). Już w 1899 roku „Marywil” uczestniczył w Wystawie Przemysłowo-Rolniczej w Radomiu. Do wybuchu I wojny światowej fabryka rozwijała się pomyślnie i systematycznie zwiększała swój potencjał produkcyjny i handlowy. W ciągu pierwszych 15 lat zwiększyła wartość produkcji czterokrotnie, a zatrudnienie wzrosło do 320 pracowników. Po odrodzeniu Polski, wskutek niepewnej sytuacji gospodarczej belgijscy właściciele postanowili zakład sprzedać. W grudniu 1923 r. – nowymi właścicielami zostali radomscy Żydzi Abram Chil Korman z synem Mordką Dawidem. Ci w niespełna rok później (18 listopada 1924 r.) sprzedali ją ze znacznym zyskiem Fabryce Porcelany i Wyrobów Ceramicznych w Ćmielowie. Z kolei 26 listopada 1926 roku w posiadanie fabryki wszedł znany polski przemysłowiec Stanisław Burtan wraz z małżonką Anielą. Pod jego rządami firma odniosła prawdziwy sukces gospodarczy. Zaprzestano całkowicie produkcji płytek ceramicznych oraz terakoty, a w ich miejsce pojawiły się wyroby kamionkowe, na które, w dobie odbudowy kraju i inwestycji infrastrukturalnych, rósł krajowy popyt. Obok nich dominującym przedmiotem wytwórczości stały się materiały ogniotrwałe, tzw. szamoty.

Nie 02 Cze, 2019 14:47

Huta Zawiercie
(Zawiercie)

Budowę huty rozpoczęło w 1899 roku Towarzystwo Akcyjne Sosnowieckich Fabryk Rur i Żelaza. W roku 1901 uruchomiono wielki piec i w tymże roku nastąpił pierwszy spust surówki. Wybudowano tez warsztaty mechaniczne wyposażone w tokarki, strugarki, szlifierki i inne urządzenia do obróbki metali. W roku 1903 oddano do użytku stalownie i 2 piece martenowskie, każdy 40 ton oraz walcownię. W roku 1907 postawiono 3 wielki piec martenowski a rok później czwarty. W roku 1909 powstała lemieszownia. Obok huty powstały domy pracownicze i szkoła. W latach 1914 - 1918 hita nie pracowała. Produkcję wznowiono dopiero w roku 1919.

Nie 02 Cze, 2019 14:56

Królewska Huta
(Chorzów)

Budowę huty rozpoczęto w 1797 roku. Inicjatorem jej powstania był Friedrich Wilhelm von Reden, a zaprojektował ją szkocki inżynier John Baildon. W 1802 roku uruchomiono pierwszy wielki piec, nazwany "Reden". W grudniu tego samego roku uruchomiono drugi wielki piec − "Heinitz". Całkowity koszt budowy huty: dwa wielkie piece wraz z budynkami gospodarczymi wyniósł 57 439 talarów. W 1806 uruchomiono trzeci wielki piec pod nazwą "Weddling". W 1818 został uruchomiony czwarty wielki piec, nazwany "Gerhard", dzięki któremu produkcja surówki wzrosła do 3053 ton. W roku 1843 wybudowano na terenie huty wydziały pudlingarni, walcowni i młotowni. Huta stała się zakładem produkującym gotowe wyroby walcowe, specjalizując się w wytwarzaniu szyn kolejowych. W latach 1853−1860 dokonano rozbudowy huty o kolejne 4 wielkie piece oraz wydział walcowni szyn kolejowych. W roku 1868, po wykupieniu huty przez prywatnego inwestora obok zakładu utworzone zostało najpierw osada, potem miasto pod nazwą Huta Królewska. Z dniem 1 lipca 1934 nazwę tą zmieniono na Chorzów.

Nie 02 Cze, 2019 15:15

Huta Cynku w Wełnowcu k/Katowic

Pierwsze wzmianki o Wełnowcu pochodzą z XVII wieku. Miejscowość zaczęła się rozwijać dzięki płytko położonym pokładom węgla. W 1788 roku założono tu niewielką kopalnię Caroline, a w 1801 kopalnię Hohenlohe. Jednak prawdziwy rozwój Wełnowca nastąpił w latach 1805-1809, gdy książę Fryderyk Hohenlohe-Ingelfingen-Oehringen ze Sławięcic rozpoczął tu budowę huty żelaza swego imienia. Od 1848 roku rozpoczął się proces scalania okolicznych małych kopalń w jedną – Hohenlohe. Tak oto w roku 1870, w miejscu dawnej huty żelaza Hohenlohe, powstała nowoczesna huta cynku pod tą samą nazwą, a wkrótce nowoczesna walcownia cynku. Do Wełnowca przeniesiono zarząd zakładów przemysłowych księcia Hohenlohego, które w 1905 roku przekształciły się w spółkę akcyjną. Dyrekcja otrzymała nowy gmach, urzędnicy i inżynierowie wille, a śląscy robotnicy jednopiętrowe familoki. W czasie górnośląskiego plebiscytu większość mieszkańców Wełnowca opowiedziała się za Polską. Jak już Polska przyszła, właściciel huty, aby uniknąć płacenia podatku, przekazał 15 proc. akcji Hohenlohe Werke AG polsko-francuskiej spółce Skarboferm. Z czasem huta zyskała nazwę „Wełnowiec”.

Wto 04 Cze, 2019 18:26

Kopalnia Jankowice
(Rybnik)

Kopalnię wybudowano w latach 1913-1915. Wydobycie rozpoczęto w 1916 z poziomu 165 m, a w roku następnym z poziomu 250 m. W roku 1919 uruchomiono parową maszynę wyciągową i zwiększono wydobycie do 89 tys. ton. Kopalnia zatrudniała już wówczas 1150 pracowników. W roku 1925 na kopalni uruchomiono elektrycznej maszyny wyciągowe i zwiększono zatrudnienie do 1672 osób. Wzrosło też wydobycie kopalni do 554 000 ton.

Wto 04 Cze, 2019 18:43

Elektrowna Okręgowa Zagłębia Dąbrowskiego
Będzin

Wybudowana w latach 1913 - 1916 jako elektrownię lokalna o mocy 5 MW. W roku 1922 została przejęta pod zarząd państwa. w 1928 rozpoczęto dostawy energii elektrycznej dla Spółki Akcyjnej „Tramwaje Zagłębia Dąbrowskiego”, a miasto Będzin przejęło rozdział energii elektrycznej pod własny zarząd.

Wto 04 Cze, 2019 18:54

Kopalnia Węgla Kamiennego Florentyna koło Bytomia

Zalążkiem kopalni było zbudowanie w 1820 roku szybu Schwerin, który miał około 38 metrów głębokości. Sama kopalnia powstała już dwa lata później pod nazwą Florentine i była własnością rodu Donnersmarcków. Nadanie pierwszych pól górniczych Florentine nastąpiło 21 grudnia 1824 roku, co uznaje się za oficjalną datę rozpoczęcia działania kopalni z racji usankcjonowania jej statusu prawnego. Węgiel początkowo wydobywano z niemal poziomych pokładów: Florentyna, Franciszek, Maria i Valesca. Dwa ostatnie pokłady były obsługiwane przez wyciąg parowy głębokim na około 77 m szybem Schalscha. Wzmożenie działań górniczych nastąpiło po nadaniu kolejnych pól górniczych Bernhard 28 grudnia 1841 roku i 11 stycznia 1842 roku, mających łączną powierzchnię 187 963 m² oraz pola Redensblick na terenie tzw. dóbr Rycerskich, nadanego 1 grudnia 1855 roku, mającego powierzchnię 157 693 m². 14 lutego 1870 za sprawą zezwolenia Wyższego Urzędu Górniczego we Wrocławiu nastąpiło połączenie nadanych wcześniej pól górniczych Florentyna, Bernhard i Redensblick. W roku 1870 rozpoznano również złoże dobrej jakości węgla koksowego. Eksploatację pokładu węgla koksowego i gazowego rozpoczęto w 1873 roku. W 1881 miał miejsce pożar na kopalni, który wyrządził poważne szkody i odbił się znacząco na wielkości wydobycia. W latach 1893–1896 na kopalni wydrążono nowy szyb Carnall do poziomu 220 m. W 1903 roku nastąpiło pogłębienie tegoż szybu do głębokości 320 m. W 1911 szyb Schwerin został pogłębiony z poziomu 270 do 296 metrów. Zatrudnienie na kopalni w 1900 wynosiło 1955 robotników, na wyposażeniu znajdowały się 34 maszyny parowe oraz 165 koni. W 1911 roku zatrudnienie wyniosło 2052 osoby. W 1921 roku kopalnia znalazła się w granicach Polski, ale granica państwa przebiegała jednak poprzez eksploatowane pola z nadań górniczych. Około 75% powierzchni znalazło się na terenie Polski, pozostała część należała do Niemiec. W 1922 roku nazwę kopalni spolszczono na Florentyna.

Wto 04 Cze, 2019 19:12

Kopalnia Węgla Kamiennego "Matylda"
Świętochłowic

W 1823 roku właściciel dóbr świętochłowickich Józef Porębski wykupił pole górnicze i nazwał je na cześć swojej żony Matyldy. Nadania górnicze przyznano 13 i 30 stycznia 1827 roku. Karol Łazarz Henckel von Donnersmarck wykupił od Porębskiego udziały górnicze. Następnie odkupiła je Spółka Schlesische AG für Bergbau und Zink Hüttenbetrieb. Eksploatacja złóż została rozpoczęta w 1853 roku. W roku 1913 kopalnia wydobyła ponad 830 tysięcy ton węgla. Od 1921 roku kopalnia należała do spółki Śląskie Kopalnie i Cynkownie z siedzibą w Katowicach.

Sro 05 Cze, 2019 14:38

Kopalnia Węgla Kamiennego Saturn w Czeladzi

W roku 1869 folwark Czeladź został sprzedany warszawskiemu adwokatowi Ludwikowi Kozłowskiemu. Nowy właściciel ok. 1872 roku rozpoczął poszukiwania węgla kamiennego na który natrafił na głębokości 122 metrów. Dwa lata później sprzedał majątek księciu Christianowi Hohenlohe, który kontynuował dalsze poszukiwania węgla docierając około 1880 roku do bardziej wydajnych pokładów na poziomie 150 metrów. Dzięki temu rozbudował kopalnię, która niebawem osiągnęła 2,6 tys. ton wydobycia. W następnych latach produkcja szybko wzrastała, dochodząc w 1898 roku do 400 tys. ton. Kopalnia otrzymała pompy i maszyny wyciągowe z napędem parowym, a w tym czasie pracowało w niej już 1160 robotników, z czego 887 pod ziemią. 1 kwietnia 1899 roku książę Christian Hohenlohe sprzedał kopalnię Towarzystwu Górniczo-Przemysłowemu „Saturn” założonemu przez grupę łódzkich przemysłowców. Zakup kopalni wiązał się z tym, że właściciele największych łódzkich fabryk włókienniczych postanowili zapewnić sobie własne źródło dostaw węgla, uniezależniając się tym samym od wahań rynkowych jego ceny. Towarzystwo „Saturn” było jednym z nielicznych przedsiębiorstw zagłębiowskich prezentujących kapitał krajowy. Jednocześnie było jedyną tego rodzaju inicjatywą na terenie Królestwa Polskiego. Kopalnia rozwijała się prężnie, wykazując do duże zyski i dostarczając na rynek Królestwa Polskiego, głównie do Łodzi, 12% jego zapotrzebowania na węgiel. W 1904 roku pogłębiono I szyb do poziomu 188 metrów, poza tym rozpoczęto modernizację odwadniania sprowadzając pompy odśrodkowe z elektrycznym napędem, a w kilka lat później zelektryfikowano też maszyny wyciągowe na szybach I i II. W 1911 roku zakończono prowadzoną w kilku etapach modernizację i mechanizację sortowni. Rok później na niektórych trasach wprowadzono podziemny przewóz elektryczny. Wszystko to stawiało kopalnię na jednym z pierwszych miejsc w Zagłębiu pod względem nowoczesności. Jej wydobycie doszło w roku 1910 do 666 tys. ton, a w 1913 do 833 tys. ton. Ułatwieniem dla zbytu była budowa bocznicy kolejowej łączącej kopalnię z siecią Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Załoga kopalni osiągnęła w 1913 roku liczbę 2270 osób. Na potrzeby załogi zbudowano domy mieszkalne dla robotników i urzędników oraz szkoły, utrzymywano też szpital i dwa ambulatoria.

Sro 05 Cze, 2019 14:54

Huta Cynku "Szopienice"
Szopienice, ul. Dworcowa 12

Zakład powstał w 1834 z inicjatywy Spółki Górniczej Spadkobiercy Jerzego von Giesche jako huta cynku „Wilhelmina”. Po kilkudziesięciu latach ta sama spółka postanowiła znacząco rozbudować zakład. Tuż obok powstały zabudowania huty Uthemanna, które wyrosły na rozległym obszarze, a składały się one z dwóch kompleksów: huty cynku i prażalni blendy. Na początku XX wieku cały szopienicki kombinat hutniczy produkował niespełna 25 tys. ton cynku i zatrudniał ponad 2100 osób. W wspomnianym, okresie władze koncernu przystąpiły do unowocześnienia i kolejnej rozbudowy swoich zakładów. Jednym z punktów przewidzianego wówczas programu była budowa własnej walcowni blachy cynkowej. Jej produkcja dawała możliwości uszlachetnienia surowego metalu oraz otwierała nowe rynki zbytu w budownictwie, a w niedalekiej przyszłości w elektrotechnice. Całość zespołu walcowniczego składała się z dwóch pieców do topienia cynku, pieca grzewczego, ruchomego stołu odlewniczego oraz jednej walcarki wstępnej i trzech walcarek wykończających, napędzanych przez 4 maszyny parowe. Produkcję uruchomiono w 1904 roku i już w roku następnym wyprodukowano 7 tys. ton blachy. W późniejszych latach powiększono asortyment walcowni dzięki zainstalowanym urządzeniom do produkcji taśm i drutu cynkowego oraz kubków bateryjnych. W 1922 roku w momencie przyłączenia Górnego Śląska do Polski, większość zasobów produkcyjnych firmy znalazła się po polskiej stronie granicy. W następstwie tego powołano w Katowicach nową spółkę zarządzającą zakładem „Giesche” S.A., której pakiet większosciowy zachowali dotychczasowi właściciele.

Sro 05 Cze, 2019 15:10

Huta Cynku „Konstanty”
Dąbrowa Górnicza

Huta powstała w roku 1815 jako zakład rządowy w kolonii Chechłówka (obecnie obszar miasta), między kopalnią Reden a ulicą Sławkowską. Wykorzystywała węgiel z kopalni Reden oraz rudy galmanowe pochodzące przede wszystkim z Żychcic, Strzemieszyc Małych, Sławkowa i Olkusza. W roku 1919 huta przeszła na własność kapitału francuskiego. W 1922 produkcja cynku surowego w hucie wynosiła 150 ton miesięcznie.

Sro 05 Cze, 2019 15:21

Cementownia Grodziec
(Będzin)

Powstała w latach 1856 - 1857 za sprawą Jana Ciechanowskiego i była pierwszą w Królestwie Polskim, a czwarta na świecie fabryka produkującą wysokiej jakości cement portlandzki. W 1857 roku Komitet Zarządu XIII Okręgu Dróg Komunikacji, po jego zbadaniu stwierdził, iż: pod względem swoich własności jest on najbardziej podobny do angielskiego cementu Robbinsa. Grodziecka cementownia za swój produkt odbierała na wielu wystawach krajowych i zagranicznych prestiżowe nagrody, miedzy innymi w Warszawie, Sankt Petersburgu, Londynie, Wiedniu czy Paryżu. W 1882 roku cementownia uzyskała prawo umieszczenia obok firmowego logo godła państwowego. Cement z Grodźca cieszył się dużą popularnością, a co za tym idzie, także popytem w Europie. Z usług fabryki Ciechanowskiego korzystano przy budowie linii kolei Warszawsko – Wiedeńskiej, Iwanogrodzko – Dąbrowskiej oraz dróg żelaznych Karola Ludwika i cesarza Ferdynanda. Używano go również podczas prac kanalizacyjnych w Warszawie (1870 – 1880 r.), budowy mostów bądź ich fragmentów. W roku 1884 zakład wyprodukował 11 200 ton cementu, a w roku 1914 54 000 ton. W roku 1925 Stanisław Ciechanowski, syn Jana, sprzedał Cementownię koncernowi belgijskiemu Solvay. Koncern Solvay prowadził rozbudowę zakładu, który dzięki prowadzonym inwestycjom systematycznie zwiększał swą produkcję i w roku 1938 doszedł do 110 000 ton.

Sro 05 Cze, 2019 15:43

Browar „Gambrinus” T.A.
(Będzin)

Zakład założony w roku 1874 jako Browar Sercarza. W roku 1911 browar stał się Towarzystwem Akcyjnym i przyjął nazwę Browar „Gambrinus” T.A. w Będzinie. W tym czasie udziałowcami byli Dawid, Izydor i Maurycy Sercarze. Browar prężnie i szybko się rozwijał, rozszerzając swój asortyment (Lagrowe, Pilzeńskie, Salwator, Kulmbachskie), a jego produkcja zaczęła daleko wykraczać poza potrzeby lokalnego rynku zbytu stad poszukiwano nowych odbiorców. W roku 1930 browar był już zaliczany do znaczniejszych w kraju. Jego produkcja sięgała ok. 25 tys. hl rocznie i posiadał swoje składy w Siemianowicach, Żywcu, Bielsku, Częstochowie, Dziedzicach, Katowicach, Kielcach, Krakowie, Królewskiej Hucie, Lipinach, Lublińcu, Łodygowicach, Olkuszu, Rybniku, Skale, Tarnowskich Górach, Zawierciu i Wolbromiu.

Sro 05 Cze, 2019 15:58

Huta Szkła Ardagh Glass Ujście S.A.
Ujście

Zakład powstał w 1809 roku, a w 1929 roku uruchomiono w niej pierwszą w Polsce w pełni maszynową produkcje butelek. Zakład produkuje butelki w kolorach: zielonym i brązowym o pojemnościach od 100 do 1500 ml o różnych kształtach butelek począwszy od przekroju okrągłego po owal i prostokąt.

Sob 08 Cze, 2019 11:16

Cukrownia „Kruszwica”
Kruszwica, ul. Niepodległości 38

Zakład założony w grudniu 1880. W tym samym czasie powstała sieć kolei wąskotorowej do transportu buraków z pól. Cukrownia rozwijała się z każdym rokiem i już w roku 1894 zatrudniała 400 pracowników, ale ponieważ nie wyposażono jej w urządzenia do rafinacji, produkowała cukier żółty. W 1906 cukrownię strawił pożar lecz jeszcze w tym samym roku fabrykę odbudowano i powiększono. W roku 1920 cukrownię wyposażono w urządzenia do rafinacji i od tego roku produkuje się cukier biały. W 1929 roku cukrownia stała się najnowocześniejszym zakładem produkującym. Pobudowano nową kotłownię, sprowadzono Szwajcarską turbinę parową przez co zakład został całkowicie zelektryfikowany. Powstała nowoczesna suszarnia wysłodków ogrzewana gazami kominowymi. Sam komin został podwyższony do wysokości 80 m. Zmodernizowano pozostałe urządzenia zakładu zwiększając przerób dobowy buraków, a wraz za tym zwiększono produkcję do 6000 ton.

Sob 08 Cze, 2019 11:33