Linie Obronne (okopy)

Linie Obronne (okopy)

Umocnienia które armia wznosi przed swoim frontem nazywają się liniami okopów. Linie obronne jeżeli mają być skuteczne, powinny łączyć w sobie następujące cechy:
- Cała przestrzeń przed nimi powinna być ostrzelana.
- Każda część powinna mieć obronę prostą i boczną.
- Powinna mieć jak najmniej katów martwych.
- Punktów w których może nastąpić atak powinno być jak najmniej, ponieważ wówczas można staranniej je umocnić.
- Kształt linii okopów powinien umożliwiać ześrodkowanie ognia na najbardziej dogodnych podejściach do niej.
Z pośród linii okopów wyróżniamy :

Linia w kleszcze (najczęściej spotykane)

Linia w kleszcze jest podobna do dwuczelnikowej, różni się tym, że pozbawiona jest łączników. Długość boku kleszczy ograniczona jest donośnością skutecznego strzału karabinowego, czyli nie więcej niż 200 metrów.

Linie dwuczolnikowe

Linie złożone z szeregu dwuczolników połączonych ze sobą łącznikami jest najprostrzą do wykonania i wytyczenia w terenie. Dlatego zapewne była przez długi czas stosowana.
Jeśli odległości od osi dwuczolników wynoszą około 200 metrów, cały ogień ześrodkowuje się przed łącznikiem, podczas gdy przed dwuczolnikiem, którego wierzchołek jest najsłabszym punktem, znajduje sie martwa strefa. Jednak dzwuczolniki dają niezłe stanowiska dla artylwrii i świetne pole ostrzału z nich. Zmniejszenie odległości między dwuczolnikami do około 130 metrów daje przed kazdym dwuczolnikiem pole ostrzału krzyzowego z przyległych dwuczolników.

Linia bastionowa

We wszystkich powyzszych układach kąty wklęsłe są martwe, tego błędu można uniknąć w układzie bastionowym. Dla zmniejszenia długości linii umocnień po jej rozwinięciu, odległości pomiędzy środkami poszczególnych bastionów powinny mnieć maksymalną odległość około 200 metrów.

Nie 09 Gru, 2018 15:32

Budowa Linii Obronnych

Linie Obronne na ogół powstają w 1 (wtedy słabsze) lub 2 rzędach i dla skuteczności prowadzonych działań obronnych winny być obsadzone żołnierzami rozstawionymi co 0,85 - 0,90 metra. Głębokość okopu powinna chronić znajdujących się w nim ludzi od ostrzału, czyli powinna wynosić około 180 - 200 centymetrów. Urobek z okopu jest usypywany przed czołem wykopu, co daje dodatkowy wał ochronny. Jeśli czas pozwoli, ściany okopu można oszalować drewnianymi belkami.

Pierwsza linia powinna posiadać schrony dla piechoty, druga amunicyjne. Schrony powstają przez wykop usytuowany obok transzei okopu i nakrycie go stropem drewniano-ziemnym. Belki stropu należy połączyć drutem lub klamrami i uszczelnić liśćmi, trawą lub słomą, przykryć warstwą ziemi (co najmniej 30-50 cm) i zamaskować darnią. Wejście zamaskowąć płachtą namiotową (brezentem).
Zaplecze kwatermistrzowskie, punkty sanitarne, stanowisko dowodzenia i odwody winny być poza 2 linią obronny. Niekiedy dla wzmocnienia danego odcinka powstaje 3 linia którą zajmują jednostki odwodowe. Odwód winien stanowić 1/4 całości sił.

Przedpole ostrzału zabezpiecza się zasiekami Wzmocnieniem linii obronnej są dwuczolniki i bunkry ogniowe dla karabinów maszynowych. Dwuczolniki znajdują się przed główną linią obrony lub są w nią wbudowane. Pozycje te nie mogą być zamknięte, gdyż po zdobyciu przez przeciwnika stały by się zagrożeniem dla obrońców. Dlatego to stanowisko powinno być otwarte od strony obrońców. Najprostszym takim takim stanowiskiem jest właśnie dwuczolnik (redan) mający formę trójkąta. Przeważnie wewnątrz mieściło się stanowisko artyleryjskie.

Nie 09 Gru, 2018 15:42

Wyposażenie pierwszej linii okopów

STOPNIE STRZELECKIE

Aby uniknąć hamowania ruchu w wykopie najlepiej jest stosować stopnie strzeleckie z desek szerokości 15 centymetrów przybite do ukośnie ściętych kołkow rozmieszczonych przy zewnętrznej ścianie na prostych odcinkach rowu.

WYMIJALNIE

Przy szczupłej ilości rowów łączących wykorzystuje się je do ruchu dwustronnego. W tym wypadku w pewnych odstępach urządza się wymijalnie, umożliwiające mijanie się żołnierzy niosących nosze, kotły z żywnością itp. Najlepiej w tym celu rozszerzyć rów łączący u dołu o 0,6 metra wykorzystując załamanie. Ludzie idący z ciężarem nie potrzebują się obracać ani cofać.

SZALETY (UBIKACJE)

Szalety powinny być tak urządzone, aby ludzie korzystający z nich byli jak najmniej narażeni na pociski oraz zabezpieczone przed deszczem. Powstają one w wykopie obok lini rowu (okopu). Jeśli czas, warunki i materiały na to pozwolą urządza się nad nim pokrycie. Szalet przeważnie jest zbudowany z żerdzi. Jeśli sypki grunt nie pozwala na wbicie kołków w ściany wykopu, buduje się go z desek. Ustęp całkowicie zapełniony należy zasypać warstwą ziemi o grubości co najmniej 0,5 metra.

SCHRONY DLA ŻOŁNIERZY

Jeśli daną pozycję linii okopów planuje się utrzymać przez dłuższy czas wówczas winna ona być zaopatrzona w schrony dla żołnierzy.
Schrony powstają w wykopie połączonym z linią okopów łącznikiem. Ściany schronu i jego strop buduje się z pali drewnianych. Belki stropu, kładzione w dwóch rzędach łączy się drutem lub klamrami, okłada darnią o warstwą ziemi o grubości co najmniej 0,5 metra. Każdy schron winien pomieścić 10-12 żołnierzy

Nie 09 Gru, 2018 15:54

Zabezpieczenie przedpola linii obronnych

Zabezpieczeniem linii obronnych są przeszkody przeciw piechocie. Buduje je sama piechota z materiałów podręcznych i znajdującego się w jej dyspozycji etatowo drutu kolczastego. Saperzy budują przeszkody minowe z min przeciw piechocie, min - pułapek itp. Przeszkody przeciw piechocie mogą być stałe i przenośne (jeże i kozły kolczaste). Przeszkody przenośne przygotowuje się na bliskich tyłach i w gotowym stanie dostarcza się na miejsce budowy przeszkód. Przeszkody przenośne stosuje się zwykle w pobliżu nieprzyjaciela i dlatego też ustawienie ich powinno odbywać się szybko i bez hałasu (cicho).

Zasadniczym typem przeszkód drutowych są zasieki, zwane siecią kolczastą na drewnianych lub metalowych kołkach. Sieć kolczastą w pobliżu nieprzyjaciela początkowo buduje się jako jednorzędową w rodzaju płotu kolczastego, po czym wzmacnia się do 3 - 5 rzędów.

Każdy rząd kołków i odstępy między nimi oplata się trzema drutami kolczastymi z wyjątkiem pierwszego rzędu od strony nieprzyjaciela, który oplata się 5 drutami. Ostatni rząd sieci kolczastej należy również oplatać 5 drutami. Kolki duże do sieci kolczastej przygotowuje się długości 175 cm, grubości nie mniejszej niż 8 cm i zaostrza się je w cieńszym końcu. Na 100 m bież. sieci kolczastej jednorzędowej potrzeba - 35 kołków dużych, dwurzędowej - 70 kołków, 3 rzędowej - 105 kołków. Jeden żołnierz zaopatrzony w topór w ciągu godziny może przygotować (wyrąbać i zaostrzyć) 7 kołków dużych. Do zabijania kołków należy wyznaczyć na każdy rząd sieci kolczastej zastęp składający się z 3 żołnierzy z jedną dobnią, toporem i łomem (przy gruncie twardym). Wzdłuż linii wytyczonej uprzednio wiechami zastępowy ustawia co 3 metry kołki, pozostali 2 żołnierze wbijają je dobnią. Zastęp 3 ludzi w średnim gruncie może wbić w ciągu 1 godziny - 25 kołków.

Do oplatania wbitych kołków drutem kolczastym na każdy drut wyznacza się zastęp 3 żołnierzy. Dwaj żołnierze niosą zwój drutu kolczastego na drążku a zastępowy przymocowuje skobelkami drut do kołków. Zastęp w ciągu godziny oplata drutem pojedyńczym 50 kołków (150 m bież.), zużywając 1 zwój drutu kolczastego i 50 skobelków. Przybijając drut do kołków nie należy go zbytnio naciągać ; słabiej naciągnięty drut jest trudniejszy do przecięcia i pokonania. Dolne druty przeciąga się nad ziemią na wysokości 20 cm tak, by nie można było pod nimi przeczołgać się.


Zasieki - sieć kolczasta 3 rzędowa.
Czas budowy 100 metrów bieżących z przygotowaniem materiału - pluton strzelecki - 4 godziny.
Materiał: drut kolczasty - 8 zwojów, skobelki - 20 kg, kołków dużych średn. 8 cm - 105 sztuk.


Dobnia.

Nie 09 Gru, 2018 16:16

Wzmocniony płot kolczasty

Powstaje zazwyczaj ze zwykłego płotu kolczastego, do którego dodaje się z obydwu stron druty kotwowe z drutu kolczastego, przymocowane kołkami do ziemi. Do drutów kotwowych przymocowuje się druty poziome w liczbie od 1 - 8. Wzmocniony płot kolczasty buduje się wówczas, gdy do budowy sieci nie wystarcza kołków lub czasu. Czasem płot kolczasty stosuje się zamiast sieci kolczastej jako mniej widoczną przeszkodę.


Wzmocniony płot kolczasty.
Czas budowy 100 metrów bieżących (bez przygotowania kołków) - drużyna strzelecka - 3 godziny.

Nie 09 Gru, 2018 16:24

Kozły kolczaste i jeże

Używa się ich do budowy przeszkód w pobliżu nieprzyjaciela względnie do zagradzania przejść w przeszkodach. Kozły i jeże buduje się na tyłach, po czym dostarcza się na miejsce użycia. Do budowy kozła kolczastego potrzeba: 1 żerdź długości 3,5 m Φ 8 cm, 8 kołków długości 150 cm i Φ 8 - 10-ciu. Jeden zwój drutu kolczastego wystarcza na oplecenie 5 kozłów kolczastych. Na wykonanie 1 jeża potrzeba: 3 kołki długości 1 m o średnicy 8 cm i 12 skobelków. Jeden zwój drutu kolczastego wystarcza na oplecenie 15 jeży.


Kozioł kolczasty.
Czas budowy 1 kozła - 2 żołnierzy - 1 godzina.


Jeż kolczasty.
Czas budowy - 2 żołnierzy - 30 minut.

Nie 09 Gru, 2018 16:38

Przykłady linii obronnych.

Opis załącznika: Schemat linii obronnej.

Opis załącznika:

Opis załącznika:

Opis załącznika:

Nie 09 Gru, 2018 17:15