Mam Darku pytanie trochę z innej beczki.
Jako laik zapytam, czy masz taki sam numer rejestracyjny w dowodzie, jak na blachach na motorze ?

Pon 02 Lis, 2015 19:56

Niestety takiego numeru w bazie danych Urzędu Miejskiego nie mieli
Normalnie mam z tyłu żółtą tablicę oznaczającą pojazd zabytkowy.
Z przednią tablicą WH jeżdźe na co dzień bo tak mam to ujęte w dokumentacji dla konserwatora zabytków.Numery są identyczne jak te które miała inna dekawka w czasie służby w Wehrmachcie.

Pon 02 Lis, 2015 20:02

Pon 02 Lis, 2015 20:36

Cze Darku
No to sobie pohałasujesz postarałeś się o sportowe , czy na myśliwskie ?
Dobrze pamiętam ? S/42 z 1937 r to Mauser Werke A.G. Oberndorf-am-Neckar /WaA63/
Fajnie że bez obcych bić
_________________
pzdr. Jacek
http://www.youtube.com/watch?v=O8AWdOhA6Cs

Czw 21 Sty, 2016 16:39

Czy jesteś pewny tego, że oksyda jest oryginalna? Wygląda jakby we wżerach była również położona

Czw 21 Sty, 2016 17:43

Frozzer napisał:

Czy jesteś pewny tego, że oksyda jest oryginalna? Wygląda jakby we wżerach była również położona

Michał nie dokuczaj
_________________
pzdr. Jacek
http://www.youtube.com/watch?v=O8AWdOhA6Cs

Czw 21 Sty, 2016 17:47

Tak mi się rzuciła komora od góry - miejsce z blokadą wyjmowania zamka.

Czw 21 Sty, 2016 17:59

Frozzer napisał:

Tak mi się rzuciła komora od góry - miejsce z blokadą wyjmowania zamka.

Też zwróciłem na to uwagę , ale dlaczego nie wierzyć Darkowi , obaj wiemy że zęby na tym zjadł.

dariusz08 napisał:

Gwarantuję Ci Michał, że nic przy nim nie było robione, no może tylko to, że trochę go wyczyściłem

Opis załącznika:

Czw 21 Sty, 2016 18:09

Ale ja wierzę Darkowi. Tak tylko chciałem się kontrolnie przypiep.

Pozdrawiam

Czw 21 Sty, 2016 18:17

dariusz08 napisał:

Spoko Przy dziennym świetle wyraźnie widać w tym miejscu delikatne rysy po obróbce mającej na celu usuniecie korozji.

Ja też się cieszę , amo do niego najtańsze nie jest . Może więc pomyślisz by pozbyć się "tego złomu " z tytułu wątku ?
A i żona się ucieszy jak odzyska sypialnię
_________________
pzdr. Jacek
http://www.youtube.com/watch?v=O8AWdOhA6Cs

Czw 21 Sty, 2016 18:48

Mam 120 szt. w oryginalnych pudełeczkach ale na nie to tylko chucham i dmucham.
Do przepuszczenia przez lufę mam czeską myśliwską .
Co do złomu to trafiłem trzy fajne elementy, jeden to oryginalny uchwyt do skrzynki transportowej,drugi to komplet oryginalnych kolanek w lepszym stanie niż miałem do tej pory a trzy to oryginalna guma siedzenia pasażera.

Będzie na zapas

Opis załącznika:

Opis załącznika:

Opis załącznika:

Czw 21 Sty, 2016 19:00

e-maus napisał:

A i żona się ucieszy jak odzyska sypialnię

" Złom " nie stoi w sypialni a w osobnym pokoju więc nikomu nie przeszkadza

Czw 21 Sty, 2016 19:05

dariusz08 napisał:

... Co do złomu to trafiłem trzy fajne elementy, jeden to oryginalny uchwyt do skrzynki transportowej,drugi to komplet oryginalnych kolanek w lepszym stanie niż miałem do tej pory a trzy to oryginalna guma siedzenia pasażera. Będzie na zapas

Szukaj , szukaj , kiedyś mam nadzieję trafi do mnie.
Teraz odremontowałem Harrego po zeszłorocznej "przygodzie" , mam czym śmigać to i cierpliwie zaczekam
_________________
pzdr. Jacek
http://www.youtube.com/watch?v=O8AWdOhA6Cs

Czw 21 Sty, 2016 19:14

Kurcze, w ubiegłym roku znów byłem w Bieszczadach i całkiem zapomniałem, że mógłbym Cię odwiedzić ...

Opis załącznika:

Opis załącznika:

Czw 21 Sty, 2016 19:25

Dzisiaj na dworzu leży śnieg ale pierwszego stycznia oficjalnie otworzyłem sezon

Opis załącznika:

Opis załącznika:

Opis załącznika:

Opis załącznika:

Czw 21 Sty, 2016 19:32

To że zapraszam wiesz i myślę nie muszę ponawiać , jednak Dekawkę mógłbyś szanować bo jeszcze mi ją popsujesz
_________________
pzdr. Jacek
http://www.youtube.com/watch?v=O8AWdOhA6Cs

Czw 21 Sty, 2016 19:46

Nie ma obawy, biorąc pod uwagę ilość kilometrów które nią pokonuję tak na wszelki wypadek mam kompletny cylinder z tłokiem i pierścieniami już po szlifie, czyli gotowy do przełożenia

Czw 21 Sty, 2016 20:19

Po wielu latach trzymania pewnego Soldbuchu w kolekcji postanowiłem dowiedzieć się czegoś więcej o jego właścicielu.Niby dane miałem wpisane ale gdzie go szukać.Skojarzyłem jego miejsce urodzenia z miejscowością która leży niedaleko Gdańska.Trop okazał się właściwy.Niestety nikt o takim nazwisku już tam nie mieszkał.Nie będę opowiadał jak ale w końcu udało mi się znaleźć jego rodzinę.Niestety ani jego rodzice ani rodzeństwo już dawno nie żyją.Skontaktowałem się z osobą która jak się okazało jest dzieckiem syna jednego z jego rodzeństwa.Mocno się zdziwił kiedy pokazałem mu zdjęcia i Soldbuch.Okazało się, że nie mieli kompletnie pojęcia co stało się z członkiem ich rodziny.Pokazali mi album w którym od razu rozpoznałem "mojego" żołnierza.To tak jakbym odnalazł dawno poszukiwanego członka własnej rodziny.
Dzięki uporowi udało mi się w końcu dotrzeć do rodziny właściciela mojego dokumentu jak i poznania jego wojennego losu.
Z tego co udało mi się dowiedzieć to wyglądało to tak :
Edmund zgłosił się do Wojskowej Komendy Uzupełnień w Lęborku skąd otrzymał swój pierwszy przydział do Pz.Jag.Ers.Abt. 2 w Kołobrzegu.Następnie przeniesiono go do 1.Pz.Jag.Abt.160 będącym w składzie 60 Dywizji piechoty i tak w październiku 1942 roku wylądował pod Stalingradem.Tam też został ranny i ewakuowany 31 grudnia 1942 roku do Reservelazarett Krakau.Następnie do Reservelazarett Sprottau. Wypisany w lipcu 1943 roku dostał ponad miesiąc przepustki do domu .Po tym długim okresie wykluczenia z czynnej służby ponownie trafił na front aby w grudniu 1943 roku trafić do Reservelazarett Elbing skąd w lutym 1944 roku trafił do Marsch.Kp.Pz.Jr.Ers..u.Ausb.Abt. Feldherrnhalle utworzonej właśnie w Elblągu.Z tą jednostką trafił na front wschodni na dzisiejszą Białoruś gdzie ciężko ranny w głowę zmarł 13 maja 1944 roku w Feldlazarett 267 czyli w miejscowości Mogilev.Tam też został pochowany.Zapewne miał swój osobny grób z krzyżem i nazwiskiem ale wiadomo co robili Rosjanie z takimi cmentarzami.Po wojnie poległych niemieckich żołnierzy ekshumowano na zbiorowy cmentarz żołnierzy niemieckich w miejscowości Schatkowo .Niestety Edmund nie miał nieśmiertelnika który ktoś przywiózł do Wierzchucina i nie został w czasie tej ekshumacji rozpoznany.Dlatego spoczywa teraz jako żołnierz nieznany.Ot cała historia.
Teraz kilka fotek dokumentujących jego krótkie życie.
Tu jeszcze jako młodzieniec na dekawce oraz ślubna fotografia jego siostry Gertrudy Frieböse i Xavera Budnik, który to zaraz po ślubie został powołany do wojska i zginął 12.05.1940 pod St. Nikolas w północnej Francji. :

Opis załącznika:

Opis załącznika:

Opis załącznika:

Sro 27 Sty, 2016 13:26

Następnie jego Soldbuch z wpisami o pobycie pod Stalingradem oraz miejscem śmierci ( Feldlazarett 267 Mogilev dzisiejsza Białoruś ):

Opis załącznika:

Opis załącznika:

Opis załącznika:

Opis załącznika:

Opis załącznika:

Opis załącznika:

Sro 27 Sty, 2016 13:30

Zdjęcie rekruta, w mundurze z opaską Feldherrnhalle oraz w Lazarecie :

Opis załącznika:

Opis załącznika:

Opis załącznika:

Opis załącznika:

Sro 27 Sty, 2016 13:34

Jego rodzinny dom oraz stojący do dzisiaj odsłonięty w 1927 roku pomnik poświęcony poległym w I wojnie mieszkańcom miejscowości .
Wykonany z granitowych kostek w kształcie ściętego ostrosłupa .Zwieńczony jest niemieckim hełmem oraz czterema kamiennymi kulami. Zarówno hełm jak i sam pomnik został po wojnie mocno potraktowany kulami z karabinu.
Na płycie pomnika znajduję się nazwisko jednego z członków rodziny "mojego" żołnierza ( Josef Frieböse ).
Poniżej dołożona pamiątkowa płyta poświęcona zaginionym i poległym w czasie II wojny światowej.

Opis załącznika:

Opis załącznika:

Opis załącznika:

Opis załącznika:

Opis załącznika:

Sro 27 Sty, 2016 14:08

Na koniec kilka prezentowanych już wcześniej fotek z przysięgi w Elblągu Ersatztruppenteile (jednostki uzupełniajace) dywizji Feldherrnhalle (FHH) w której to służył opisywany żołnierz.

Opis załącznika:

Sro 27 Sty, 2016 14:50

Może dziwnie to zabrzmi ale czuję lekką satysfakcję zarówno z tego, iż bliżej
" poznałem " właściciela tego Soldbucha jak i z tego, że pomogłem pewnej rodzinie w poznaniu prawdy o losie jednego z jej członków.

Sro 27 Sty, 2016 14:57

Gwoli uzupełnienia krótka fotorelacja z mojej piątkowej wizyty w rodzinnej miejscowości Edmunda Frieböse.
Wierschutzin czyli dzisiejsze Wierzchucino.

Opis załącznika:

Nie 31 Sty, 2016 14:24

Dom rodziny Frieböse ,widok od podwórza.
To samo miejsce obecnie.Dom jest mocno przebudowany ale widać charakterystyczne kamienie w podmurówce.

Opis załącznika:

Opis załącznika:

Opis załącznika:

Nie 31 Sty, 2016 14:27