Portrecista

Kto oglądał na TVP 1 program o tym tytule. Materiał wstrzasający, Jak bardzo musi człowiek się wyobcować aby przeżyć. Dobra puenta a' propos ostatnich dyskusji o Volksliście i "biednych" Niemcach.

Sro 25 Sty, 2006 1:02

W cyklu Widzieć i wiedzieć - Portrecista w reżyserii Irka Dobrowolskiego


W dokumentalnym cyklu Jedynki Widzieć i wiedzieć 24 stycznia pokażemy Państwu Portrecistę, film w reżyserii Irka Dobrowolskiego, ze zdjęciami Jacka Taszakowskiego. Film opowiada historię Wilhelma Brasse przedwojennego fotografa-portrecisty - uczestnika i świadka najtragiczniejszych rozdziałów historii XX wieku, którego praca stała się w okresie wojny przekleństwem i wybawieniem jednocześnie.


Wilhelm Brasse był wnukiem austriackich kolonistów. Fotografia była jego życiową pasją, a jej tajniki poznał już przed wojną. Pracował w dużym atelier przy głównej ulicy Katowic, gdzie słynął z pięknych portretów. Wtedy nawet nie przypuszczał, że niebawem będzie robił po kilka tysięcy portretów miesięcznie.

Brasse trafił do Auschwitz za odmowę podpisania Reischlisty. Przyjechał tam w jednym z pierwszych transportów. Trafił do specjalnego komando rozpoznawczego Wydziału Politycznego – zwanego obozowym Gestapo. Tu ,pod okiem SS, prowadził fotograficzną dokumentację obozu, od jego powstania do ewakuacji. Fotografował to co mu kazano: pracę więźniów, prywatne spotkania oficerów SS z ich rodzinami, doświadczenia medyczne i przede wszystkim policyjne portrety więźniów do kartotek.


Młody Brasse przed wojną, nie przypuszczał by cokolwiek mogło przerwać jego pasję. Doświadczenia obozowe wyryły jednak w jego pamięci obrazy, których nigdy potem nie potrafił zapomnieć. Najbardziej pamięta oczy. Setki tysięcy oczu wyrażających niewiarę w to czego są świadkami, strach, przerażenie i beznadzieję. Do dziś widzi je wszędzie, nawet we śnie. Nigdy po wojnie nie był w stanie wziąć aparatu do ręki. Wilhelm Brasse jest autorem wielu zdjęć znanych z podręczników historii na całym świecie. W filmie bohater opowiada o kilku, wybranych zdjęciach i opisuje związane z nimi historie. Mówi o oprawcach, którzy wsławili się bestialstwem i o zwykłych ludziach, z którymi zetknął się w pracowni fotograficznej w ich drodze do śmierci.


W warstwie formalnej na film składają się sekwencje wypowiedzi bohatera, uzupełnione materiałami ikonograficznymi i archiwalnymi. Sekwencje fotografii archiwalnych pokazane są przy wykorzystaniu najnowszych technik animacji komputerowej.


za http://ww2.tvp.pl/4178,20060109288565.strona

Sro 25 Sty, 2006 1:10

ja ogladalem. swietny reportaz. mysle ze powinien byc puszczany "za kare" wszystkim antysemitom, pseudofaszystom i innym nacjonalistom
Moze zaczeliby myslec inaczej o tym co nazisci zrobili milionom ludzi.
...nieskomplikowane ale wstrzasajace. szczegolnie jak facet opowiadal ze prosil kapo o lekka smierc dla starszego, znajomego Zyda... wlos sie jezy. takich programow powinno byc wiecej. zeby ludzie pamietali do czegomoze doprowadzic skrajna prawica.
_________________
pozdr
robert_kudelski
...z nową stroną www.eksplorator.com,
używający sprzętu firmy PenElektonik

Sro 25 Sty, 2006 16:19