Zbigniew Oleśnicki

Witam zapraszam do dyskusji o Zbigniewie Oleśnickim pierwszym polskim kardynale.

Moim zdaniem kardynał Oleśnicki był jednym z najwybitniejszych Polaków, pomagał władać trzem królom, zastanawiam czy można go porównać do kardynała Armanda Jeana Richelieu?? Zastanawia mnie fakt czy kardynał dobrze postąpił zapobiegając koronacji Witolda na króla Czech czym zaprzepaścił szansę na wcielenie Czech do Polski, a w dodatku "wytępił" husytów przebywających w Polsce. Jak ocenić te działania?
Pozdrawiam
_________________

Sro 23 Sie, 2006 19:24

Czy był pierwszym polskim kardynałem, można by o tym podyskutować. Może bowiem uchodzić za Polaka niejaki Mateusz z Krakowa, biskup Wormacji, który otrzymał kapelusz kardynalski w 1408 r. Sam Oleśnicki otrzymał godność kardynalską dwukrotnie: w 1439 r. od Eugeniusza IV (nie przyjęta), oraz w 1440 od antypapieża Feliksa V, którego obediencję wówczas uznawał. Ciekawostką jest, że gdy w 1423 r. obejmował biskupstwo krakowskie, musiał do tego otrzymać papieską dyspensę. Prawo kanoniczne zabraniało bowiem wyświęcania na biskupów osób które przelały krew w bitwie, a Oleśnicki miał "na koncie" udział w bitwie pod Grunwaldem.
Porównanie go do Richelieu'a uważam o tyle za trafne, że był osobą o podobnie wysokiej pozycji politycznej w państwie co pierwszy minister Ludwika XIII. Jednak już jego politykę oceniam dużo gorzej. Sprzeciwiał się sojuszowi z Czechami, stojąc na czele opozycji panów małopolskich osłabiał władzę monarszą, wreszcie zajmował wrogą postawę wobec związku pruskiego. Parę innych spraw pewnie też by się znalazło...
_________________
Dmą w rogi zaklęte
Dudni ziemia, kurz staje
Jako burze w szale
Idą, idą Wandale!
Szaleją topory
Dzicy jako zwierzory
Szpony bogów w szale
Idą, idą Wandale!

Czw 31 Sie, 2006 23:01

Świętej pamięci Zbigniew Oleśnicki był postacią wybitną. Podczas bitwy pod Grunwaldem w 1410r. dobił krzyżaka Dypolda von Kockritz, który zaatakował Jagiełłę. Oleśnicki prowadził politykę, która nie zawsze szła po myśli możnowładztwa. Przykładem może być tu konflikt z rodem Szafrańców. Nie lubił husytów i próbował ich tępić. A to edykt przeciwko czeskim kacerzom, a to obłożenie Krakowa interdyktem za przyjęcie husyckich wysłanników na debatę, a to spacyfikowanie Mikołaja Siestrzeńca i usunięcie go z urzędu burgrabiego. No i bitwa pod Grotnikami, gdzie definitywnie rozprawił się z polskimi zwolennikami ruchu husyckiego. Prawdopodobnie Oleśnicki nie chciał aby zamieszki i wojny, które były skutkiem rewolucji husyckiej powtórzyły się w Koronie. Poza tym dbał o autorytet Kościoła. Jego poczynania nie podobały się jednak rodowi Szafrańców związanych blisko z dworem królewskim a także samemu Jagielle. Za Oleśnickim nie przepadał wielki książę Witold, któremu nie podobały się wpływy i charyzma oraz determinacja krakowskiego biskupa. Poza tym Oleśnicki jest znany z kupna Księstwa Siewierskiego w 1443 roku. Dorzućmy do tego jeszcze wpływ permamentny na dynastię Jagiellonów. Jego osobę wyidealizował na kartach kroniki jego uczeń Jan Długosz czyniąc z niego ikonę polskiego kościoła. To naturalnie nie wszystko bo biografia Zbigniewa Oleśnickiego jest wyjątkowo ciekawa i barwna. Polityka miesza się tutaj z wpływami Kościoła.

Polecam książki w tym temacie:

1. Koczerska Maria, Zbigniew Oleśnicki i kościół krakowski w czasach jego pontyfikatu (1423-1455), Warszawa 2004

2. Zbigniew Oleśnicki - książę Kościoła i mąż stanu : materiały z konferencji, Sandomierz, 20-21 maja 2005 roku, pod red. Feliksa Kiryka i Zdzisława Nogi, Kraków 2006

3. Nikodem Jarosław, Zbigniew Oleśnicki w historiografii polskiej, Kraków 2001

Opis załącznika:

Wto 18 Mar, 2008 21:40